Do drużyny przybył Dennis Rodman... Przez najbliższe 3 sezony "Wielka Trójka" z Chicago Bulls panowała w NBA

Kiedy rozpoczynał się sezon wszyscy wiedzieli, że Byki idą na mistrza. Jordan chciał pokazać, że jest równie dobry, a nawet lepszy niż przed przerwą w karierze. Mówił: "Poznałem tę grę bardzo dobrze i to pomaga mi grać mądrzej".

Po pokonaniu Houston 98:87 Byki zakończyły styczeń z bilansem 14-0. Był to pierwszy miesiąc bez porażki w historii klubu !!! W lutym, grając w Indianie wielka trójka Bulls pokazała na co ich stać. Michael Jordan zdobył 44 punkty, Scottie Pippen dorzucił 40, a Dennis Rodman zebrał 23 piłki. Po raz 9 w historii NBA w jednym meczu sezonu regularnego dwaj zawodnicy tej samej drużyny zdobyli po 40 lub więcej punktów !!! Byki wygrały spotkanie 110:102. Dziewięć dni później, po pokonaniu Minnesoty 120:99 Chicago poprawiło swój bilans na 50-6. 50 zwycięstw osiągnęli przy najmniejszej liczbie porażek wśród wszystkich zespołów zawodowych (NBA, NHL, NFL, MLB) w historii.

7 marca w meczu przeciwko Detroit Pistons (102:81 dla Bulls) Michael Jordan zdobył 53 punkty (38 minut na boisku, 21/28 z gry, 10 zbiórek, 6 przechwytów i 2 asysty). Był to rekord sezonu w NBA oraz rekord nowej hali - United Center. Był to także 34 mecz w karierze MJ, w którym zdobył przynajmniej 50 punktów.

8 kwietnia, porażka z Charlotte Hornets (98:97) przerwała serię 44 kolejnych zwycięstw Bulls na własnym parkiecie (licząc poprzedni sezon). Był to rekord NBA (Byki poprawiły o 4 spotkania osiągnięcie Orlando). Od początku sezonu 1995-96 takich zwycięstw było 37.

Kolejna historyczna data - 16 kwietnia - Chicago jako pierwszy zespół w historii NBA wygrało siedemdziesiąt spotkań. Do pobicia rekordu 69 zwycięstw (LA Lakers z 1971-72) przyczyniło się zwycięstwo nad Milwaukee Bucks 86:80.

Po raz czwarty w swojej karierze otrzymał nagrodę MVP sezonu zasadniczego

Byki przeszły jak burza przez sezon zasadniczy ustanawiając rekord NBA w kategorii ilości wygranych meczów. W sumie wygrali 72 mecze, przegrali zaledwie 10. Bilans spotkań u siebie (39-2) był drugi w historii, a bilans spotkań na wyjeździe (33-8) - rekordem klubowym.

Michael znów przewodził w lidze pod względem średniej punktowej. Był to jego 8 tytuł najlepszego strzelca ligi (pobił rekord Wilta Chamberlaina - posiadacza 7 tytułów). W 82 spotkaniach sezonu zdobył 2491 punktów, co dało mu średnio 30,4 ppg.

Jordan i Byki pokonali w pierwszej rundzie playoffs Miami Heat (3-0). W rundzie drugiej pokonali New York Knicks 4-1. Jordan dwa razy zdobył ponad 40 punktów (44 i 46). Finał Konferencji Wschodniej można nazwać popisem Byków. Zmietli Orlando Magic 4-0. Dla Jordana była to osobista zemsta za poprzedni rok. W meczu nr 4 zdobył 45 punktów.

Finały NBA 1996 przeciwko Seattle SuperSonics nie były popisem wspaniałej gry Michaela. Jego średnia punktowa wyniosła tylko 27,3 a skuteczność z gry marne 45,1 %. Mimo słabych (jak na niego) osiągnięć otrzymał czwarty raz w karierze tytuł Najbardziej Wartościowego Zawodnika Finałów. Byki pokonały Ponaddźwiękowców 4-2.

Szczegółowy opis meczów finałowych
MJ w finałach 1996, statystyki i porównanie z Gary Paytonem

[ Sezon 1996-97 ]
"Kolejny sezon - kolejne mistrzostwo" - takie było motto Jordana.

24 lipca 1996 Michael Jordan podpisał największy jednoroczny kontrakt w historii NBA. Za sezon 1996-97 miał dostać 30,14 miliona dolarów !!!

Chicago Bulls rozpoczęli sezon dwunastoma zwycięstwami z rzędu. W międzyczasie Michael Jordan, Scottie Pippen oraz Robert Parish (który dołączył do zespołu na początku sezonu) zostali uznani za jednych z 50 najlepszych graczy w historii NBA.

30 listopada Jordan zaliczył 25.000-punkt w swojej karierze - osiągnął to szybciej niż jakikolwiek inny zawodnik NBA z wyjątkiem Wilta Chamberlaina.

Dunk Michaela

17 grudnia w meczu z LA Lakers, wygranym przez Bulls po dogrywce 129:123, Scottie Pippen (35 punktów), Toni Kukoc (31) i Michael Jordan (30) zostali pierwszymi graczami w historii klubu, którzy w jednym meczu zdobyli po 30 lub więcej punktów.

Przegrywając z New Yorkiem 101:103 Byki tracą szansę na 70-ąte zwycięstwo drugi sezon z rzędu. Ostateczny bilans sezonu 69-13 był drugi w historii ligi. Po wspaniałym sezonie regularnym Jordan i spółka zmietli w pierwszej rundzie playoffs 1997 drużynę Washington Bullets (3-0). Jordan uzyskał średnio 37,3 ppg; rzucił 55 punktów w meczu nr 1.

Atlanta Hawks była kolejną drużyną do bicia - Byki wygrały 4-1. Finał Konferencji był następnym przystankiem na drodze do Mistrzostwa NBA. Miami Heat starali się jak mogli. Wystarczyło to tylko do wygrania meczu nr 4... lecz czy to Miami wygrało, czy mający słabszy dzień Jordan przegrał ? Nie zdobył on punktów z gry aż do 3 kwarty (w sumie rzucił 29 punktów) !!!

W Finale 1997 Bulls spotkali mocnego przeciwnika - zespół Utah Jazz. Meczu nr 1 był bardzo zacięty. Bykom udało się wygrać dzięki rzutowi Jordana w ostatniej sekundzie. Łatwa wygrana w meczu nr 2 i wyjazd do Salt Lake City na trzeci mecz. Jazz go wygrali, ale Bulls wciąż prowadzili 2-1. Mecz nr 4 był bardzo ważny dla Jazz, jeśli chcieli liczyć się jeszcze w finałach. Udało im się. Przy stanie 2-2 Bullsi wygrali 90:88 w hali Jazzmanów. Mimo grypy i prawie 40-ostopniowej gorączki Jordan rozegrał rewelacyjne spotkanie. Zdobył 38 punktów i zaliczył rzut za 3 punkty w ostatniej minucie. Decydujący, szósty mecz w Chicago okazał się formalnością - Byki wygrały i zdobyły mistrzostwo po raz 5 w ciągu 7 lat. Udowodnili, że są mistrzami w bronieniu tytułów mistrzowskich !

Szczegółowy opis meczów finałowych
MJ w finałach 1997, statystyki i porównanie z Karlem Malone

[ Sezon 1997-98 ]
Wątpliwe było, czy Jordan zdecyduje się na kolejny sezon. Gdy jednak podpisał kontrakt na sezon 1997-98 mówiło się, że będzie to naprawdę jego ostatni rok w NBA. Jordan twierdził, że podchodzi do całego sezonu jak do ostatniego w karierze: " Chce się dobrze bawić, odpowiednio przeżyć każdy mecz, tak jakby miał to być mój ostatni".

MJ i jego syn podczas Turnieju McDonald's w 1997 roku

W dniach 16-18 października 1997, Chicago Bulls jako mistrzowie NBA reprezentowali ligę na turnieju McDonald's Championship (nieoficjalne klubowe mistrzostwa świata). Podczas turnieju Byki rozegrały dwa mecze. Pierwszy - z zespołem PSG Racing - zakończył się siedmiopunktową przewagą Byków (89:82). Jordan zdobył 28 punktów. Reszta zespołu nie miała się czym pochwalić, Byki miały fatalną skuteczność. Mało brakowało, a Chicago zeszłoby z boiska pokonane..... kiedy Jordana nie było na parkiecie, ich przewaga stopniała z 20-u do zaledwie 5-u punktów !!! W drugim, finałowym meczu Byki pokazały swoje prawdziwe oblicze. Od początku kontrolowały sytuację, a ich przeciwnicy - zespół Olympiakosu - za bardzo przestraszył się swojego wielkiego rywala..... a szkoda. Spotkanie zakończyło się rezultatem: 78:104 dla Bulls. Jordan zdobył 27 punktów i został uznany MVP turnieju.

Na początku sezonu zasadniczego Byki (prawie połowę sezonu grały bez leczącego kontuzje Scottie Pippena) przeżywały kryzys..... do końca listopada mieli na koncie 9 zwycięstw i 7 porażek (było nawet 4-4). Później było już lepiej i kiedy Scottie wrócił do gry Bulls mieli bilans 25-11. Wcześniej - 29 grudnia - w wygranym meczu z Dallas Michael Jordan (41 punktów) wyrównał rekord Jabbara, który w 787 meczach z rzędu zdobywał więcej niż 9 punktów. Dzień później w meczu z Minnesotą Jordan (33 punkty) pobił ten rekord. Nie pomogło to jednak Bykom, bowiem mecz przegrali 95:99.

Michael po raz kolejny zabłyszczał w Meczu Gwiazd. Wygrał stworzoną przez media konfrontację pokoleń z Kobe Bryantem, po raz kolejny doprowadzając Wschód do zwycięstwa 135:114. Sam zdobył 23 punkty oraz po raz trzeci - nagrodę MVP Meczu Gwiazd.

Drugą połowę sezonu Byki zagrały znacznie lepiej (28 zwycięstw i 5 porażek), w dużej mierze dzięki Pippenowi oraz oczywiście Jordanowi.

27 marca 1998, 62.046 fanów koszykówki - najwięcej w historii ligi - przybyło do hali Georgia Dome w Atlancie, aby obejrzeć zespół Michaela Jordana w starciu z Jastrzębiami. Chicago Bulls podtrzymało zwycięską passę (8 zwycięstw z rzędu) pokonując gospodarzy 89:74.

Na koniec sezonu mieli bilans 62-20. W lidze zajęli drugie miejsce. Nr 1 - zespół Utah Jazz - miał identyczny bilans, ale dwa zwycięstwa w konfrontacji z Bykami dały im pierwsze miejsce w lidze. Po raz piąty MVP sezonu został Michael Jordan.

Po pokonaniu New Jersey i Charlotte, w Finale Konferencji Byki trafiły na Indiana Pacers. Wyeliminowanie zespołu Larrego Birda przyszło Chicago z wielką trudnością. Pacers byli chyba najbliżej od wyeliminowania Byków ze wszystkich zespołów, z którymi Bulls rywalizowali na drodze do tytułów mistrzowskich. W każdym razie po ciężkiej siedmiomeczowej rywalizacji Byki po raz szósty awansowały do finałów ligi.

Ostatni rzut w karierze Michaela Jordana...

W 7 meczu z Indianą Michael Jordan zdobył 28 punktów, dzięki czemu przeskoczył w klasyfikacji Kareema Abdul-Jabbara i stał się najlepszym strzelcem playoffs (5762 zdobytych punktów) w historii NBA. Tego samego dnia po raz 1006 w karierze po jego podaniu zdobyto punkty. Tym samym awansował na 4 miejsce najlepszych asystentów rundy playoffs.

W finale Byki pokonały Utah Jazz 4-2. Wspomnieć należy 2 wydarzenia....
W trzecim meczu finałowym chicagowskie Byki zmiotły ze swojego parkietu koszykarzy z Utah (96:54). Nigdy w historii NBA żadna drużyna nie zdobyła tak małej liczby punktów. Sam mecz to jedno z najlepszych widowisk koszykarskich, pokaz doskonałej gry obronnej Bulls i bezradności Utah. Tego dnia BYŁO BYCZO !!!

Ostatnie 42 sekundy szóstego meczu były popisem wszechstronności Michaela Jordana (45 punktów), który został MVP Finałów. Po raz trzeci w historii zdarzyło się, że jeden gracz został w sezonie równocześnie MVP meczu All-Stars, MVP sezonu zasadniczego i MVP finałów ! Wcześniej dokonał tego Willis Reed (1970) oraz Michael Jordan (1996) !!!

Szczegółowy opis meczów finałowych
MJ w finałach 1998, statystyki i porównanie z Karlem Malone

1 lipca 1998 roku, niedługo po zakończeniu finałów ligi, nastąpiło oficjalne udokumentowanie konfliktu między zawodnikami NBA a jej władzami i właścicielami klubów - ogłoszono lokaut. W związku z tym graczom nie wolno było kontaktować się z klubami, w tym podpisywać nowych kontraktów. Jako że Michael Jordan stał się tzw. wolnym agentem, czyli nie był oficjalnie związany z żadnym klubem - decyzję o tym czy grać dalej czy zakończyć karierę odłożył do czasu zakończenia lokautu.

[ Lata 1999-2000 ]
Początek 1999 roku zwiastował dojście do porozumienia w kwestii podziału pieniędzy w NBA i zakończenie lokautu. Michael w tym czasie odpoczywał na wyspach Bahama. Przytrafił mu się tam nieszczęśliwy wypadek - zepsutą przycinarką do cygar uciął sobie opuszek wskazującego palca. Na domiar złego uszkodził ścięgno - nie obyło się bez zabiegu chirurgicznego.

Jeśli chodzi o przyszłość Jordana - cały koszykarski świat był trzymany w niepewności aż do 13 stycznia 1999 roku, kiedy to na oficjalnej konferencji prasowej w United Center w Chicago Michael Jordan ogłosił definitywne zakończenie kariery.

W swoim oświadczeniu podkreślił między innymi chęć zajęcia się biznesem, co zresztą już od kilku lat stara się robić będąc inicjatorem wyodrębnienia z Nike firmy Jordan.

W końcu marca 1999 roku koszykarski światek NBA obiegła wiadomość, że Michael Jordan zaangażował się w rozmowy o zakupie 50% udziałów klubu Charlotte Hornets, pochodzącego z jego rodzinnego stanu Północna Karolina. Rozmowy te trwały praktycznie cały kwiecień, jednakże spełzły na niczym. Michael domagał się znacznie większych uprawnień na polu podejmowania decyzji, niż George Shinn (właściciel Hornets) chciał mu zaoferować.

W listopadzie 1999 roku pojawiła się plotka o powrocie Jordana do Bulls, jednak szybko została zdementowana. Powodem takich "rewelacji" było pojawienie się Michaela na jednym z treningów Byków w Berto Center w Chicago.

MJ pociesza Kobe Bryanta. Nowa drużyna Michaela - Wizards pokonała rewelację sezonu LA Lakers - 109:102

Próby zaistnienia Jordana w NBA jako właściciela zakończyły się sukcesem w połowie stycznia 2000 roku. MJ stał się właścicielem około 20% udziałów w klubie Washington Wizards. Objął też stanowisko President of Basketball Operations, czyli Prezesa do spraw Koszykówki.

22 marca 2000 roku w mediach pojawiła się informacja, że Michael Jordan kończy "karierę" jako "słup reklamowy" dla kilkunastu firm (największe z nich to Nike, Gatorade, MCI WorldCom, Hanes, Rayovac) - po zakończeniu kontraktów po prostu nie zostaną one odnowione. Jest to znak, że Era Jordana powoli mija. Jednak fani na zawsze będą mieli w pamięci jego zagrania, które wprawiały ich w zachwyt i sprowadzały uśmiech na twarz.....

Kariera Michaela Jordana to typowy przykład amerykańskiego "self made man-a", człowieka sukcesu, który dzięki ciężkiej pracy, miłości do tego co robi, pożądaniu i szczęściu osiągnął absolutny szczyt. Wielu uważa, że Jordan był jednym z najlepszych koszykarzy wszechczasów. Dla nas, autorów tej strony, na zawsze pozostanie najwspanialszym sportowcem, jaki kiedykolwiek pojawił się na Ziemi !

Początki ][ Lata 1984-86 ][ Sezon 1986-87 ][ Sezon 1987-88 ][ Sezon 1988-89 Sezon 1989-90 ][ Lata 1990-93 ][ Lata 1993-95 ][ Lata 1995-2001 ][ MJ w Wizards